Łzy

Kiedy nadchodzi cichy świt

I słońce wstaje by

Znów patrzeć na cudzy żal

I gorzkie łzy, prawdy łzy.

Srebrny księżyc widzi noc

Wszystkie łzy płakane w poduszkę

Gorzki ból znęca się

Nad bezbronnym, dobrym człowiekiem.

Powietrze pełne jest

Słonego smaku łez

Wysusza to czego się nie da

Bo człowiek płacze we wnętrzu siebie.

Ciepła ziemia wchłania te łzy

I suszy się od ich nadmiaru

Tak trudno zliczyć te wszystkie krople

Bo za dużo jest ich w nas.

Teks pisałam śpiewając do smętnej melodii, więc nie wiem, czy się Wam spodoba.